به مناسبت ورود مقام معظم رهبری به استان فارس

درد دلی با آقا!

سلام.
من فرزند انقلابم! سال ۵۷!
جنگ را به خوبی به یاد دارم. بمبارن و موشک را خوب می شناسم. هم شیراز. هم دزفول.
معنی ایثار را هم می فهمم. دلیل ایثار ایثارگران را هم می دانم. رزمنده زیاد دیدم. رزمنده زورکی هم دیدم. فراری از جنگ هم دیدم. شهید هم دیدم. خانواده شهدا را هم می شناسم. حمله و فرار دشمن را هم دیدم. اسباب بازی کودکی من خرج خمپاره و پوکه و ترکش بوده.
زمانی بود (لااقل برای من) که در میان خوب ها گاهی بد هم پیدا میشد.
اما امروز در میان بدها به ندر هنوز خوبی باقیمانده.
زمانی به آنها که محاسن داشتندو صورت نورانی، به راحتی اعتماد می کردی.
اما امروز به پینه های روی پیشانی هم نمی توان اعتماد کرد.
زمانی دشمن از بیرون و با سرو وصدا می آمد.
اما امروز بی صدا و از پشت سر.

امان از دنیا!!!

اوایل مسئول دلسوز خیلی داشتیم. مسئول بسیجی (بسیجی در گذشته یعنی:مخلص، از جان گذشته، مشتاق، خود جوش و راضی به رضای حق و در راه حق. بسیجی امروز -از دید بسیاری از مسئولین – یعنی:عمله بی جیره و مواجیب، چاکر، موظف به اطاعت، راضی به کلمه در راه رضای خدا ولی برای گذر امور بندگان خدا ،گماشته مسئولین ، ذخیره ارزی مسئولین آنگاه که برای انجام کار پولی نمانده، مغضوب علیهم و فراموش شده آنگاه که در قبال انجام کار پولی در میان باشد، زنگ تفریح بعضی ها، توسری زن و تو سری خور بخاطر بعضی ها )خیلی داشتیم. مسئول مسئول خیلی داشتیم.
اما امروز خیلی از بسیجی های واقعی دیروز کنار کشیدن. دیگه دوست ندارن کنار بعضی هم رزمای قدیمیشون کار کنند. از خوردن نون مشکوک، واهمه، دارند. از راهی که رفقاشون می رن در هراسن. دیروز باهم یکی و امروز، غریبه. از میز و مسند و قدرت و مال و منال دنیا، فراری. مدرک تحصیلی زورکی، ندارن. صبح ها حقوق بگیر دولت و در کنار آن و بعد از ظهر ها دلال و جیب مردم رو خالی کن، نیستند. پسر هاشون سربازی رفتن. بچه هاشون را با زور پول و قدرت، به دانشگاه نمی فرستن. حزب و گروه و مافیا درست نکردن. اموال دولت و مردم رو ارث پدر نمی دونن. خودشون را فراتر از قانون نمی دونن. برای حفظ قدرت و کسب ثروت ظلم نمی کنن. زمین و ملک و مال مردم رو با نام دولت و به کام خود بالا نمی کشن.شریک دزد و رفیق قافله نیستند. جعل سند و مناقصه های صوری بلد نیستن. با جناق و آقازاده ندارن. وام از جزایری ها نگرفتن. بچه هاشون به جای مهر رو پیشونی ،داغ به پیشونی نمی زنن. و ….

بعضی از به اصطلاح دلسوزای امروز، اونایی هستن که نه جبهه دیدن نه جنگ. نه صدای موشک شنیدن نه میدوند بوی خون و باروت چه جوریه!؟
آقا جون مردم الان این چیزا رو خوب می فهمن. ولی حرفی نمی زنن. یا می ترسن یا میگن به کی شکایت کنیم؛ ما که جز خدا کسی رو نداریم پس واگذارشون به خدا. منتظر مصلح هستند تا شاید به دادشون برسه.
آقا جون شما خیلی خوب این مردم را میشناسید . و میدونید که این مردم خیلی صبورن. خیلی بزرگوارن. خیلی با حیا هستتن. اگر حرفی نمیزنن به این معنی نیست که نمی فهمن؛ به خاطر حرمت خون شهدا ست. به خاطر وجود شما و نصایح و دعوت شما به صبره که اطاعت امر می کنن و سکوت کردن.
آقا جون این کشور به یه غربال نیاز داره لازمه مسئولین حداقل یک بار به طور جدی و بدون پارتی و استثنا از این غربال رد بشن تا اونایی که از فرم خارج شدن کنار برن. جوونای مخلص، خدمتگذار و بسیجی واقعی جای اونا رو بگیرن.

رهبرا عنایتی فرما !

یا مهدی ادرکنا.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا