بداخلاقی سیاسی، از نمایی دیگر …
سلام.
این روزها بسیاری از لفظ “بد اخلاقی سیاسی” استفاده کرده و آن را محکوم می کنند. اما شاید بتوان به این امر از زاویه دیگری نگریست و نیمه پر آن را هم دید.
اگر زمانی دملی چرکین در بدن شما شروع به رشد و ظهور نماید چه می کنید؟
شاید در ابتدا به امید آنکه خودش خوب شود، آن را مخفی کنید. اما اگر به تدریج بزرگ و بزرگتر و درد آن شدید و شدیدتر شود؛ چه خواهید کرد؟
شاید رفتار ها و عکس العمل ها متفاوت باشد!
1- برخی باز هم مخفی کاری کرده و با نادیده گرفتن این واقعیت سعی در حذف صورت مسئله دارند. نتیجه این کار بسیار دردناک و تعفن آن همه را متوجه مخفی کاری شما خواهد کرد.
2- شاید ضمن مخفی کاری نسبت به مداوای سریع و صحیح آن اقدام نمایید. نتیجه رضایت بخش بوده و کسی متوجه نخواهد شد.
در صحنه سیاسی-اقتصادی ایران از دست دمل های چرکین بسیار به چشم می خورد. آخرین نمونه آن دملی متعفن و دردآور بود که در یکشنبه شرم آور در صحن علی مجلس سر باز کرد و بوی تعفنش تا امروز آزار دهنده و تحمل درد آن برای پیکره نظام بسیار سخت و دشوار است.
آن زمان که اولین نشانه های این دمل مشاهده شد و انعکاسی محدود در میان مردم پیدا کرد؛ مسئولین چه کردند؟ مخفی کاری. با حجاب “وحدت” شروع به مخفی کاری نمودند.
تا این جای کار مشکلی نبود به نوعی می توان گفت کار صحیحی انجام شد. اما پافشاری زیاد و بیش از حد آقایان در استفاده از پوشش “وحدت”، باعث شد که برخی اصل موضوع را فراموش کرده و سراغ درمان نرفتند. این غده چرکین هر روز بزرگ و بزرگتر شد تا اینکه در صحن علنی مجلس و جلوی دوربین های زنده تلویزیونی، به ناگاه ترکید.
چنین دمل هایی امروز در پیکره نظام وجود دارد. مسئولین باید بدانند که راه حل مسئله حذف صورت مسئله نیست؛ و باید تلاش کنند تا با درمان صحیح و سریع از انتشار تعفن آن به جامعه و خارج از کشور جلوگیری کنند.
والسلام.
